|
Hoofdstuk 1: Van spel naar theorie
Het maken van de juiste keuze is niet altijd makkelijk.
Profiteren van de inzet van de ander. Dergelijk gedrag
heet meeliftgedrag. Je lift mee op de inspanningen van de
ander en doet zelf niks.
Dit probleem - wel of niet samenwerken - staat bekend als het
gevangendilemma. Hierbij wordt er van uitgegaan dat iedereen
rationeel handelt. het nemen van beslissingen waarbij de uitkomst
afhangt van de keuze van de ander.
Bij de speltheorie spelen twee partijen tegen elkaar, waarbij
het besluit van de ene invloed heeft de inkomsten van de ander.
In de speltheorie zijn verschillende elementen van belang:
• spelers, zij nemen de beslissingen
• informatie, heeft invloed op beslissingen
• strategie, het doel is zo hoog mogelijke opbrengst
• uitbetaling, de verwachte opbrengst
• evenwicht, een goede oplossing van het spel
Soorten spelen:
• Gewoon spel: meerdere spelers plus spelregels en
uiteindelijk een winnaar
• Economie spel: economie als spel met spelers en vaak
meerdere winnaars in het marktevenwicht of bij het
consumentensurplus en producentensurplus bij vrije werking van de
markt.
De speltheorie voorspelt de uitkomst van het spel, het nash-evenwicht.
Deze uitkomst van het spel kan gevonden worden in het evenwicht. Dat
moet zo:
• Onderstreep voor beide spelers de beste opbrengst gegeven
de actie van de andere speler
• Bepaal de uitkomst van het spel (dat is de cel van de
opbrengstenmatrix waar beide spelers hun eigen hoogste
of beste opbrengst hebben.
• In het evenwicht kan er geen speler meer op vooruit
gaan door zelf een andere actie te kiezen!
Een dominante strategie is de strategie die het meest
oplevert, ongeacht de strategie van de ander. Als voor beide
partijen de dominante strategie de beste is, is er een evenwicht in
dominante strategieën.
Een zelfbinding is een afspraak die hoe dan ook wordt
nageleefd. Ook is straffen een manier om coöperatief
gedrag af te dwingen. Meeliftergedrag is het profiteren van
de inspanningen van een ander.
|
|